Bozkurt NET

[ALP-TUR]

Türkiye Cumhuriyeti Devleti 1944 yılına gelene kadar denilebilir ki; görünüş itibariyle de olsa kuruluş ülküsüne bağlıdır. Bu ülkü Türkçülüktür. Ziya Gökalp ve Yusuf Akçura, Gaspıralı gibi Türkçü düşünürlerin, Türk Ocaklıların ortaya atmış olduğu tezler, Mustafa Kemal Atatürk tarafından ustaca yaşam alanına geçirilmiş ve uygulanmasına başlanmıştır. Türkçülüğün önerdiği yeni hayatta, ümmet devleti yerine millet devleti vardır. Saltanat yerine cumhuriyet vardır. Kadınların toplumsal hayata katılımı vardır. Dini kurumların Türkleşmesi, Türkçeleşmesi vardır. Camilerdeki hutbelerden Kuran'a, ezana kadar Türk dili ile yapılması vardır. Ekonominin Türkleşmesi vardır. Türk sermeyesi yaratma girişimleri vardır. Türk soyunu yüceltme vardır. Türk birliği ülküsü vardır. Kısacası hayatın her alanında Türkleşme teklifi vardır. Mustafa Kemal bu önerileri cesaretle yeni Türkiye'de hayata geçirir. Kadın haklarından ezanın Türkçeleştirilmesine, ekonomik Türkleşmeden hukuka kadar.

Atatürk'ün ölümünden sonra bile bir müddet Türkçülük devlet idaresinde hakimiyetini sürdürmüştür. Askeri okullara girişte 1944 yılına kadar 'Türk soyundan olmak' esası aranır.

İşte böyle atmosferdeki Türkiye Devleti'nde dönemin başbakanı Şükrü Saraçoğlu 05 Ağustos 1942 tarihli Meclis kürsüsünden okuduğu kabine programının sonuç konuşmasında;

"Biz Türk'üz, Türkçüyüz ve daima Türkçü kalacağız. Bizim için Türklük bir kan meselesi olduğu kadar, bir vicdan ve kültür meselesidir." diyerek devletin başbakanınca devletin temel ülküsü anlatılmaya çalışılmıştır.

Dönemin gençliği hassas derecede Türkçüdür. Milliyetçidir. Zaten 3 Mayıs 1944'ü yaratanlar da bu yüksek Türklük şuuruna erişmiş Türk gençliğidir. 1944 Türkçülük Olayının Meydana Geliş Şekli şöyledir:

Büyük Türkçü düşünür ve yazar rahmetli Nihal Atsız Beğ; devletin ülküsünün Türkçülük ve dönemin Başbakanı Saraçoğlu'nunda Türkçü olduğu inancı içindedir. Buna karşılık devletin her tarafına komünist ve hain kadroların yerleştirilmekte olduğunu görmektedir. O günkü Başbakanı ve devlet yetkililerini uyarmak için Atsız Beğ; devrin başbakanı Şükrü Saraçoğlu'na Orhun Dergisi'nde 1 Mart 1944'te ve gene bir ay sonra 1 Nisan 1944'te olmak üzere iki açık mektup kaleme alır. Devletin içine hatta beynine sızmaya çalışan virüsleri haberdar eder. Ve Başbakan'a şikayet ve uyarıda bulunur. Bu virüslerin içinde Sabahattin Ali de vardır. Sabahattin Ali tarafından Atsız Beğ mahkemeye verilir.

26 Nisan 1944'te Ankara'da başlayan ilk mahkeme, dönemin üniversite gençliği tarafından hınca hınç doldurulur. Bu yoğun kalabalık ve tezahürat karşısında Mahkeme heyetinin içeriye pencerelerden girebildiği söylenir.

Nihal Atsız Beğ Mahkeme Heyetine; "Sabahattin Ali'den sorulsun, hıyanetini ispat edelim mi? Buna razı mı?" diye sorar. Sabahattin Ali ise bu sözler karşısında sessiz kalmış ve bir cevap verememiştir.

Mahkeme 3 Mayıs 1944'e ertelenir. Ne olduysa davanın ikinci celsesi 3 Mayıs 1944 günü olur. 3 Mayıs 1944'te Türk gençliği bir volkan gibi patlar. Türklük ülküsüne ve onun ideolojik lideri, hocası Hüseyin Nihal Atsız'a sahip çıkmak için Ankara Adliyesinin koridorları, salonları doldurulduğu gibi adliyenin önü de yüzlerce genç tarafından doldurulur. Topluluğun bir kısmı adliyede Atsız'ı yalnız bırakmazken diğer binlerle ifade edilen büyük bir topluluk Ulus Meydanına doğru protesto yürüyüşüne geçer.

İşte bu "3 Mayıs" günü Atsız Beğ'in de isteği doğrultusunda 3 Mayıs 1954 tarihinden itibaren "Türkçüler Günü" olarak anılmaya başlanır. 3 Mayıs Türkçüler Günü budur. KUTLU OLSUN.

[TURKASLAN]

ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM BÖYLE BİR AÇIKLAMA YAPTIĞINIZ İÇİN...
3 MAYIS GÜNÜ TÜM TÜRKLER İÇİN ÖNEMLİ OLMALIDIR BÖYLE ANLATILMALIDIR
BİLİNÇSİZ BİR ŞEKİLDE HİÇBİRŞEYİN PEŞİNDEN GİDİLMEZ...
ALLAH SİZDEN RAZI OLSUN...


Ne dinsiz TÜRK'ÜM
Ne soysuz MÜSLÜMAN
TÜRK OĞLU TÜRK'ÜM


A.C.
İnş.Müh.