CAN DOSTLARIM VE DAVA  ARKADAŞLARIM
 
Değerli Dosttum “Kadir 21” Bey,

Yürek feryadınızı büyük bir ilgiyle okudum. Daha sonra da üzerinde derinliğine ve genişliğine düşündüm. Bana, "Kadir Bey, doğrusu haklısınız"dedirten tespitlerinizin; "Hayır Kadir Bey! o kadar da değil..."
diye itiraz ettiğim ifadelerinizden daha fazla olduğunu söylemek isterim.
Efendim, sizinle paylaşmaya çalışacağım şu fikirlerimi, lütfen hamasi duygularımın bir tezahürü olarak görmeyiniz. Bunu özellikle siz Dostumdan ve sizin şahsınızda burada, “Bozkurt.Net”e   fikir ve düşüncelerini  sergileyen değerli Ülküdaşlarımdan rica edeceğim.
Söylemek istediğim şu:
Bu millet ve bu milletin bağrından çıkardığı kahraman Ordusu en zayıf, en tükenmiş ve en bitmiş bir zamanda yedi cephede yedi devletin ordusuysa savaşmış; kimisini denize dökmüş, kimilerini karada boğmuş ve bazılarının ağzına da dağlarda toprak doldurmuştur.
(Not: Söz buraya gelmişken,  DAVA arkadaşlarıma Turgut Özakman Bey'in (Şu Çılgın Türkler) isimli muhteşem kitabını bir defa daha şiddetle, hararetle tavsiye etmeyi milli bir vecibe telakki ediyorum.)
Türkiye Cumhuriyeti Devleti'ne ve O'nun kahraman  Polis ve Askerine tabii ki inanıyor ve güveniyoruz.
Bu itibarla, hiçbir zaman ve hiçbir şekilde sokaklara inmeyi, asla düşünmüyoruz.
Biz Türk Ülkücüleri, dün olduğu gibi,(her şeye rağmen) bugün de bu vatan topraklarında yaşayan herkesi (Doğulusuyla, Batılısıyla, Güneylisiyle, Kuzeylisiyle) birbirinin kardeşi olduğuna inanıyoruz. Çünkü ALLAH’ımız , Peygamberimiz, Kitabımız ve Kıblemiz bir...(Dileğimiz ve arzumuz, inşallah, ölüm sonraki hayatta da bir ve beraber olmaktır.
Türk Ülkücüleri olarak biz bu ve benzeri görüş ve düşüncelerimizde “BIÇAK KEMİĞE DAYANMADIĞI” sürece ısrar edeceğiz Hiçbir tahrik ve teşvike (Şartlar ne olursa olsun)  hiçbir  surette  rağbet etmeyeceğiz.. Eğer izin verirseniz,  bıçağın kemiğe dayandığına inanmadığımı ve hiçbir zaman da
dayanmayacağını ifade etmek istiyorum..

Can Dostlarım ve DAVA arkadaşlarım,

Bu satırların yazarı, seksen öncesi, kan, gölü ve can denizi ..üzerinde uzun yıllarını geçirmiş Kartal(İst.) ve çevresinde  bir çok Ülküdaşını elleriyle kara toprağa bırakmış;  ve daha sonra  muhatap olduğu birtakım  zulümler neticesinde dokuz yaşında  gözbebeği oğlu A.Edip’i şehit Ağabey ve amcalarının yanına yollamış  bir arkadaşınızdır.   “TOLUMSAL CİNNET”olarak ifade edilen o kara günlerde, gerek onun ve gerekse DAVA arkadaşlarının neler çektiklerini ve  ne büyük acılar  yaşadıklarını bir ALLAH(C.C.) bilir ve bir de kendileri.
Bunun için, ne yapıp yapıp, bir def daha bu milletin çocuklarının cana can, kana kan gelip; oğazlaşmasına asla ve kat’a izin vermeyeceğiz ve vermemeliyiz. Hele hele(ALLAH korusun) iç savaş.... Düşünmek bile insanı çıldırtıyor.
Söyler misiniz bana, kim kiminle vuruşacak, kim kiminle boğazlaşacak?!!...
Bin yıldan beri aynı vatan topraklarında doğan, karınlarını aynı sütlerle doyuran ve aynı beşiklerde belenen ve aynı ninnilerle uyutulan ve  aynı okullarda okuyan ve aynı camilerde ALLAH’a secde eden ve aynı Kabe’nin çevresinde Lebbeyk..Lebbeyk.Allahümmme Lebbyk.. diye haykıran ve aynı kışlalarda askerlik   görevini ifa eden  ve aynı  bağda, bahçede, tarlada üretim yapan ve aynı fabrikalarda çalışan ve aynı Büyük Millet Meclisinde el kaldıran, kanun çıkaran ve en nihayet aynı kabristanlıklarda yan yana  kucak kucağa yatan insanlar mı bir birleriyle savaşacak olanlar?? Hangi insan, hangi Müslüman ve hangi Türk  buna izin verir..
Böylesi bir felaketi, ancak, kanı bozuk, sütü bozuk, niyeti bozuk.. imansız –ALLAHSIZ-  kimseler isteyebilirler.
Bıktık, yorulduk,  tükendik....Kan  görmekten ve göz yaşı silmekten...
Lanet Olsun....!!.

Bu nasıl insanlık, bu nasıl Müslümanlık ve bu nasıl  insan, İslam, vatan millet ve devlet kardeşliği...
O beğenmediğimiz ve her defasında  hakaret ettiğimiz Hıristiyan ülkelerinde, denizdeki balıklar, topraktaki solucanlar, havada uçan kargalar, ormandaki çakallar...dostça, kardeşçe yaşarken ; kimimiz din, kimimiz ırk, kimimiz  dinsizlik;  kimiz şu-bu adına tarih boyunca birbirimizi boğazlayıp durmuşuz.
Müslüman’mışız....Ölüm sonraki hayata kayıtsız şartsız inanıyormuşuz...Ya öyle mi?? Sevsinler....Yazıklar olsun....
Hani, İki Cihan Peygamberi:”GÜNEŞİN DOĞDUĞU YERDE MÜSLÜMANIN AYAĞINA DİKEN BATTIĞINDA, GÜNEŞİN BATTIĞI YERDEKİ MÜSLÜMANIN CANI ACIYAÇAK” demedi mi?..
Burada, Güneydoğulu ,hayatlarını dini istikamette  geçirmeye çalışan ve alim fazıl  tanınan din kardeşlerime   bir çift sözüm olacak.
Efendiler, yanlış yapıyorsunuz...Dere tepe dümdüz gidiyorsunuz.. Bu tür davranışlarınızı, ALLAH biliyor ya, ne yaşınıza yakıştırabiliyoruz ve ne de başınıza.. Yahu “ÖLÜM SONRAKİ HAYATA”..inanan insan, bu kadar sınırsız ve şuursuz davranır mı?..Siz bu denli cesur(?!) hareket ederseniz,  hayatının baharını yaşayan, beyni ve kalbi  boş, midesi aç olan genç insanlar ne yaparlar?.. Ne yaptıkları ortada işte...Yakıyorlar-yıkıyorlar... Bunları gördükçe inanın biz, yemeden-içmeden kesiliyoruz.,ikinci hayata inanan bir  Müslüman ve bir fikir önderi olarak rahatsız olmuyor musunuz??  Vicdan azabı çekmiyor musunuz?.. Kendi kendinize:  “Acaba biz nerede hata yaptık?” diye hiç sormuyor musunuz?..
Söyler misiniz bana, bu davranışınızın neresinde insanlık, İslamlık.. vardır?..Ölüm sonraki hayata inanan insan,  böyle mi hareket eder?..
Ehlisünnet velcemat Müslüman’ı olmanın  ilk şartı; DEVLET ve  MİLLET bütünlüğünü korumak ve kollamak değil midir?!....
Ne olur, yapmayın...Aklınızı başınıza toplayın. Ve kalbinize de sık sık müracaat edin..Ateşle oynuyorsunuz... Frensiz hareket ediyorsunuz... Sonra hepimize yazık olacak... Özellikle de daha  açmamış, tomurcuk halinde olan yavrularımıza... Hiç olmazsa onların hatırı için, torunlarınızın  hatırı için can almalarına, kan akıtmalarına ve göz yaşı dökmelerine izin vermeyiniz. Biz yaşımızı-başımızı aldık... Fakat onlar bu hayata daha yeni”Merhaba” dediler. Yaşamaya, gün görmeye, hayat sürmeye ihtiyaçları var..
Bu sözlerimi mutlaka dikkate almak mecburiyetindesiniz!..
Dikkatli, rikkatli ve temkinli hareket ediniz! Merhameti  de elden bırakmayınız!...
Üzgünüm, kahrolarak ifade ediyorum. Bizim  gösterdiğimiz hassasiyetin onda birini bile siz göstermiyorsunuz! Biliyor musunuz, aslında ne siz varsınız ve ne de biz.     Biraz önce ifade ettim. Tarihin hiçbir döneminde biz  siz olmadık. Siz de biz, biz de siz olarak bütün yaşadık.  Birkaç yıldan beri, tavır ve davranışınızın  doğru olmadığını, işaretlemek için”” dedim, “biz” dedim...

Sonraki Sayfa (2/6)