Bozkurt NET

[kerkuk_turk]

ŞEHİTLERE SELÂM OLSUN

Bir ülkenin nüfus hareketlerini sağlıklı izleyebilmek için, o bölgenin kabristanlarını incelemek gerekir. Kerkük'e sahip çıkmak isteyen Talabani ve Barzani denen siyasi yosmalar ve ilim yoksunu sefiller gidip bir baksınlar peşmerge mezarlığı var mı diyerek. Veya kaç senelik mezarları var, bir araştırsınlar. Bulamazlar. Kerkük, Erbil, Musul, Telafer'den Mendeli'ye kadar öz be öz bizim toprağımızdır. Kutsal Türkmeneli'dir...

Türkmenlerin yerleştiği bölgeler Irak'ın kuzeyinin dağlık alanları ile orta ve güney bölgeleri arasındadır. Türkmenlerin yaşadıkları bölge, kuzey doğudan güney batıya kadar bir şerit şeklinde Irak'ın kuzey batısındaki Telafer 'den, güney doğusundaki Mendili 'ye kadar uzanmaktadır.

Kerkük şehri, Türkmenlerin en önemli yerleşim yeri olmasının yanısıra onların sembolü durumundadır.

Kerkük'e geldiğim gün Musalla mahallesinde şehitliği ziyaret etmiş, Birinci Dünya Harbinde şehit olan Osmanlı Ordusunun zabit ve askerleri ve başta Nejdet Koçak olmak üzere Türkmen şehitleri bağrına basan bu kutsal mekanın her karış toprağına büyük bir titizlik içerisinde ve ayak ucuyla basarak yürüyordum.


Birinci Dünya Harbi Şehitlerimiz

Osmanlı Zabit ve askerlerinin kabirleri, Saddam rejimi tarafından yok edilmek istenmesine rağmen Türkmenler büyük bir gayret göstererek bu mübarek mezarları korumuşlar ve günümüze kadar gelmesini sağlamışlardır.

Tuna nehrinden Çin Seddine, Yemen çöllerinden Asya steplerine kadar olan geniş coğrafyaya, kısacası yerküreye hükmeden yüce Türk milleti bu toprakları da aziz kanlarıyla sulamıştır. İşte Kerkük'ten Nuri oğlu Veli adında bir Türkmen yiğidi kalkmış "Çanakkale Geçilmez" diyerek yollara düşmüş, 1915 senesinde geldiği bu kutsal beldede savaşırken can vermiştir.

Çanakkale'de şehit düşen Velican bizden bile canlıysa eğer, bu "unutmak tükenmektir" ilkesini hayata geçiren soylu milletimizin bir nişanesi olarak insanlık tarihine vurulan kutlu bir mühür olarak göz kamaştırmaya devam edecektir.

Tıpkı Azerbaycan ve diğer Türk yurtlarında olduğu gibi, uzaklardan gelip kendileri için savaşırken can veren bu büyük kahramanları unutmamışlar, ve kutsal kabirlerini sonsuza kadar korumaya ant içmişlerdi.


Nejdet Koçak

Şehit Nejdet Koçak'ın kabri başına geldiğimde ise "zulüm asla payidar olmaz" ilkesinin bir hafta kadar önce bu topraklarda tecelli ettiğini öğreniyorum. Nejdet Koçak'ın katillerinden birisinin parçalanmış cesedi bu kabrin yakınında bulunmuş.

Türkmen lider Ata Hayrullah'ı ararken Kerkük Şehitliği adında başka bir kabristan da olduğunu öğreniyorum ve oraya doğru yola çıkıyoruz.

Hüsamettin Türkmen, kabre asmak için tabela ve resim hazırlamış. Onları da alarak Yılmaz kardaşımla beraber Kerkük şehitliğine gidiyoruz. Bu büyük şehidin mezarına levha asmak bize nasip olacak diye hamdediyorum.



Kabrin kapısının kapalı olduğunu görünce bekçiyi bularak açtırdık. Arkadaşlarımız şehitliğe yönelik tahribatı önlemek için bir görevli tutmuşlar. Daha önceleri İstanbul Sarıyer Emirgan/Reşitpaşa mezarlığına defnedilen şehidimiz Hayati Dağaslan'ın kabrinin defalarca tahrip edildiğini hatırladım. Demek düşmanlarımızın tutum ve davranışları da ortak karakter arzediyordu.



“TURANÇILARIN TÜRKÇÜLERİN LİDERİ ATA HAYRULLAH’IN ETİNİN KİLOSU 10 FULUS (kuruş) ALAN VARMI?..” diyerek parçalayıp şehit ettikleri ATA HAYRULLAH ve kardeşi yarbay doktor İHSAN HAYRULLAH yan yana defnedilmişti.



Tabelaları ve fotoğrafı demirlere monte ettikten sonra diğer şehit kabirlerine yöneldik.

Şehitlikte bir kaç aile görünce önce sırayla onlara selâm vererek, sohbet edip gönüllerini aldık. Şehitlerin aziz ruhlarına kuran okuduk. Türkiye'den geldiğimi öğrenince bir başka sevgi gösterisinde bulundular.


22-Mart-2003 Tarihinde Vurulan Türkmen Şehit Yüzbaşı Vecdi Esved Şerif Ailesi

Taşları yeni yapılmış bir kabrin başında iki yaşlı Türkmen ve bir çocuk görünce o tarafa yöneldim. Yaşlı çift oğulları Vecdi'yi anlatırken âdeta kendilerinden geçiyorlar. Acıları daha çok taze. Ancak benim asıl merak ettiğim, çocuk kim acaba? Şehidimizin yavrusu mu diye yüreğim sızlıyor. Sormaya da bir türlü güç bulamıyorum, konuyu onlar açtı. Çocuğun küçük amcası oluyordu bu civan Türkmen şehidi. Şehidin babası defalarca kabristanın tahrip edildiğini ancak Türkmen Milli Mukavemet Teşkilatının el koymasıyla bu tip olayların önlendiğini söylüyor.

Çoğu zaman Bağdat'ın 50 kilometre güney-batısında kurulmuş bir zulüm yurdu olan Ebu Greb Cezaevinde başlayıp, Kerkük Şehitliğinde son bulan ve tarifi mümkün olmayan işkencelerin ağır kan kokusunu duyarsınız buralarda. Kerkük "mum kimin yanarken" sizde bu nar'lı ateşten tutuşarak alev alır, yanarsınız...

Hüzün ve ızdırap içerisinde şehitlikten geri geri çıkarak ayrılıyorum, kalbimi orada bırakarak...


Yusuf Ziya ARPACIK