 |
|
|
|
Konu Edebiyat
Yılları, geçen ömre ölçü sanardım,
Anlar varmış özlenen, ömre bedelmiş.
Çile de, hasrette, tarla vuslata,
Meğer çile hayatmış, zehir bildiğim balmış.
Hüzün gözpınarlarını doldurmadan ,
Bilinmiyor lezzeti inan gülmenin .
Bir ömür boyu peşinden koşmadan ,
Tadı yok arananı bulmanın..
Hep hasret olmalı yürekte anladım ,
Vuslat umuduymuş ,yaşatan bizi .
Yaklaştıkça yıldızlara adım adım ,
Diniyor içimdeki kahreden sızı .
Boşa yorulma ne olur ,boşver adamım ,
Anlamaya çalışma beni.
Üzme ipek kozasındaki rahat gövdeni ,
Hayat zannet ,hasretlerden habersiz canı ,
Ve yine uykuda karşıla adamım ,
Kaynar suyla gelecek o en son anı...
Ben hayatı herşeyiyle bilmeliyim ,
Çıtırdayan bir ocağın başına ,
Tipiden ,fırtınadan kaçarak gelmeliyim .
Açlıktan kıvranmalı önce midem ,
Sonra çorbaya kaşık çalmalıyım..
Sevdalar olmalı yürek dolusu ,
Yıldızlar kadar uzak ,vazgeçilmeyen ,
Dolunaylı gecelerde yalnız dolaştırmalı beni ,
Bir dünyam olmalı sadece benim ,
Hiç kimseye açılmayan..
Vuslat hem uzak ,yıldızlar kadar ,
Hem de öyle yakın ,yüreğimin içinde
Belki bu yüzden dalıp gidiyor gözlerim ,
Gökyüzünde yıldızlara ,gecenin bilmem kaçında ..
Hayalim ,al yeleli bir atla durmak bilmeden ,
Dörtnala dolaşmak ,sonsuz bozkırda ,
Gözlerim hep zirvelerde çakılı ,
Bir selam vermek istiyor bozkurda..
Ey ceylan gözlü ,Kırgız güzeli ,
Uzat bir çamçak ,buz gibi kımız ,
Susuzluğum senin elinden dinsin ,
Gülüşünle ışısın ata yurdumuz..
Mahzun gönlüm sevinsin..
Altay zirvelerinde bekleyen yalnız kartal ,
Açsın artık kanatlarını gökyüzüne.
Büyüsün kanatları dünyalar kadar ,
Gölge versin Kaşgarın yanan özüne ,
Karabağa ,Kerküğe ,Saha düzüne..
Hala çığlıklar gelsede dört yandan ,
Yansada acıdan harap yüreğim ,
Çileli umudum tükenmeyecek ,
O gün doğacak ,o günü göreceğim..
Kanat açmış soylu kartal ,
Gururla seyredecek gökyüzünden ,
Ergenekondan çıkan erleri ,
Urumçiden ,Kerkükten ,Babek kalesinden..
Çileli umutlarla, işte o günün ,
Ergenekon zirvesinde bozkurdun ,
Uluyarak kartalı selamlayışının ,
Kürşadımın Tanrı dağda ,
Kırk yiğidi kucaklayışının ,
Hayaliyle yaşıyorum..
Köhnemiş zincirleri kırarak ,
Turan adlı devin uyanışının ,
Çin denizinden Balkanlara ,
Nevruz ateşleri yanışının ,
Işığıyla dolaşıyorum..
Emanet aldığım can ucuz değil ,
Teslimden sonra da anılmalı ,
Kaynar kazanlarda bitmemeli ,koza misali ,
Bir kutlu dava uğruna sunulmalı .
Girdiği gün toprağın koynuna bedenim ,
Vatan olur ,vatan topraklarında ,
Ha Savalan dağlarında ,
Ha Kırgız diyarında ,
Vatanımla bir olurum.
Vatan durdukça dururum ,
Ve bir gün zerrelerime doğan güneşle ,
Çileli umudumun, vuslatını görürüm..........
|
|
|
| |
|
|
| Giriş |
| Hala hesabınız yok mu? Hemen buradan açabilirsiniz. Kayıtlı bir kullanıcı olarak yorum ayarları ve isminizle yorum gönderme gibi birçok avantajlara sahip olacaksınız. |
|
|
|
| Haber Puanlama |
Ortalama Puan: 5
Toplam Oy: 6
|
|
|
Haber :
Üyeler :
Servisler :
İletişim :
Dökümantasyon :
