Ülkücü insan idealist insandır. İlkesi "Bugün vatanın için ne yaptın?" sorusunda gizlidir, vatana hizmet Hakk'a hizmettir dolayısıyla bu soru "Bugün Allah için ne yaptın?" sorusuyla eşdeğer mana taşır.
Zamanında bu ülke için hayatları pahasına davalarına baş koymuş büyüklerimiz, bu soruyu kendilerine sormasalardı, bugun Türk Türklüğünden gurur duyamayacaktı belki de, belki de Çanakkale'yi, Sakarya'yı da unutturacaklardı bize.
Sözüm ona, günümüzün içki haramdır diyip kadeh kaldıran Reis'leri(!), Ahmet Kaya dinleyip ocağa koşan Bozkurtları(!) ne yaptıklarının farkındalar mı acaba? Bugün Türk halkının Ülkücü Hareket'e, Milliyetçi kesime bakışlarındaki karamsarlık günümüzde Ülkücü olarak bilinen ama bu davanın amacından haberdar olmayanların eseridir! Bu kişiler zamanında çoluğundan çocuğundan, gözyaşları içinde kendisini bekleyen hanımından fedakarlık edip "önce vatan!" diyenlerimize ne büyük saygısızlık ettiklerinin de farkında değillerdir belki ama Allah'ın adaleti en büyük adalettir, bir gün elbet onlar bu yüce adaletten nasiplerini alırlar!
Ülkücü maskesi altında hareket eden bir takım kendiniz bilmez insanın hal ve hareketleri Ülkücü Hareket'e mal edilmeye çalışıldı ve maalesef kısmen başarılı olundu. Lawrance bizim için ibret alınması gereken bir örnektir; zamanında kendini İslam alimi ve Arap şeyhi olarak tanıtıp, Arapları birbirine düşürmüş ve Türkleri arkadan vurmalarına neden olmuştu. Günümüz Lawrance'ları da benzer bir görev üstlenmiş, Ülkücü Hareket'in içine öyle veya böyle bir şekilde sızmışlar önce Ülkücüleri birbirlerine düşürmüşler sonra Ülkücüyü halkın gözüne yanlış lanse etmişlerdir. Benzer örnekleri ardı ardına sıralamak mümkün ama küçük bir örnek daha verip farklı olaylara değinmek istiyorum; Soner Yalçın gibi, Doğan Yurdakul gibi solcu yazarların "Reis" gibi kitapları piyasaya sürerken amaçları da Ülkücüyü halkın gözüne yanlış lanse etmekten öte bir şey değildi. Bir ürünün ambalajı o ürünün en can alıcı yeridir, kitabın adının Reis olması yeni yeni kanı kaynayan Bozkurtlarımızın ve Ülkücünün kim olduğunu öğrenmek isteyenlerimizin cazibesini çeker. Kitabı alır, okurlar ve Ülkücüye olan paradigmalarını değiştirirler.
Özellikle Başbuğ Türkeş'ten sonra yaşanan benzer olaylar Ülkücü Hareket'in aydınlık çehresini karartmıştır. Bu tahribatı bundan sonra biz bütün gücümüzle tamire kalkışsak bile seneler ister. Her yerde değişik platformlarda anlatmalı, kitaplar yazmalı. Ülkücülük bu değildir demeliyiz. Yeni nesil Lawrance'lar, hissini, hevesini Ülkücü mantık yerine koymuş, canavarlık yapıyor. Etrafındaki adamlar da öyledir. Fakat bunun önünü almanın yolu Ülkücü dünyanın kendi problemlerini çözmesidir. Akif’in ifade ettiği gibi her yerde tegallübler, tehakkümler, esaretler, mezelletler, türlü illetler, türlü ibtilalar... Bunlardan sıyrılmanın yolu da bence doğru dürüst insan olmaya bağlıdır. Doğru dürüst insan olma da Allah’a kulluktan geçer. Bu konuya dikkat çekmişken söylemeden geçemeyeceğim bir nokta var: Başbuğ beş vakit namazında, hac ibadetini de yerine getirmiş, vatanına ve dinine hizmet eden örnek bir insandı. Biz her yerde Bağbuğ'umuz diyoruz, yolunda gittiğimizi ifade ediyoruz ama acaba kaçımız namazımızdan taviz vermiyoruz, beş vakit bir yana kaçımız *****a namazlarına iştirak ediyoruz? Ülküdaşlarım kimseye bakmayalım, biz kendimizden sorumluyuz onlar kendilerinden! Biz üzerimize düşeni yerine getirirsek Allah her zaman yanımızda olacaktır!