Ak karlı dağlarına, kara bulut çökmesin,

Seni candan çok seven, evlatların var yurdum.

Çeviren Ergenekon, umudunu yıkmasın,

Eritecek dağları, bir demirci pir yurdum.
Türküler seni söyler, şiir sana yazılır,

Büyülü destanlarım, senin için dizilir,

Ozanın yüreğinden, damla damla süzülür,

Tellerde sana inler, saz, kemençe, tar yurdum.



Bir sevda ki ezelden, ebede doğru yürür,

Yeller eser, sel gider, kaya yerinde kalır,

Senin güzelliğini, amalar bile görür,

Değil ise insanın, gönül gözü kör yurdum.



Senin hasretinle Türk, Ergenekonu aştı,

Malazgirtte toprağa, bir kutlu cemre düştü,

Resulûn muştusuyla, Türkoğlu sana koştu,

Bu Rabbimin hikmeti, bir ilâhi sır yurdum.



Tan yerin Türkçe atar, Akşamın Türkçe çöker,

Yellerin Türkçe eser, ırmağın Türkçe akar,

Heybetli zirvelerin, ovaya Türkçe bakar,

Ebediyyete kadar, Türklüğünle dur yurdum.



Senden uzak yaşamak, seni unutmak değil,

Hiç ana sevgisini, kalpten silermi oğul,

Çağır hemen koşayım, al canımı, sen sağol,

Yeterki yarınlara, Türk olarak gir yurdum.



Mübarek toprağına,mümkünmü, düşman bassın,

Mümkünmü ben yaşarken, başka bir bayrak assın,

Bırak bugün rüzgârlar, soysuzlar için essin,

Sonlarını bağrında, şehitlere sor yurdum.



Savaş günü yürekler, volkan gibi coşunca,

Sana dönen namluya, siper olup koşunca,

Düşmanın kurşunuyla, toprağına düşünce,

Ana kucağı gibi, bedenimi sar yurdum..





İlhan Esen